Dienstbaar in Afrika

In 1989 was er een vacature voor een technisch iemand voor 3 maand in Papua. Wij hadden daar belangstelling voor. Nadat we informatie ingewonnen hadden bij de uitzendende instantie, vroegen we onze werkgever of het mogelijk zou zijn om 3 maand onbetaald verlof te krijgen. Het antwoord was resoluut: NEE. Onze droom werd netjes opgeborgen in een goed afgesloten vakje.
In 2006 was Joke en in 2007 was Ties in Kisumu Kenia. Een dag voordat Ties vertrekt uit Kisumu, gaat de groep naar de jeugdgevangenis. Als ze na afloop buiten de poort van de gevangenis op elkaar moeten wachten zit Ties met de rug tegen een boom en bedenkt: ”Ik wil hier niet weg”.
Echter: Er zijn reisafspraken gemaakt en er wachten in Nederland verplichtingen. Opnieuw wordt in de maanden daarna en plekje gezocht voor de droom. Weggeborgen in een goed afgesloten vakje.
In mei 2016 ziet Joke een bericht: WIJ ZOEKEN EEN PIONIER! Plaats: Zuidelijk Afrika, Namibië.
Wij gaan op onderzoek uit, eerst denken of het iets voor ons is, dan op school informeren hoe het met onbetaald verlof staat. ‘Geen probleem, dit moet je doen’ is het antwoord.

En zo gaan we verder met onderzoek en gesprekken.
In februari gaan we op kennismakingsbezoek naar het project. Het is positief, we gaan verder.

Folders drukken en een actiedag organiseren, voor de sponsoring.
Eind augustus willen we vertrekken, als het werkvisum er dan tenminste is. Ondertussen is er nog genoeg te doen.

Wij zijn te volgen op: https://tochweerafrika.blogspot.nl/

Ties en Joke Sikkema